Cryptovaluta zijn tegenwoordig een rage, maar één ervan lijkt vooral gebruikt te worden bij malware, namelijk Monero. Maar waarom?

Bitcoin krijgt tegenwoordig alle aandacht, maar er zijn ook andere cryptovaluta’s die steeds populairder worden. Met functies die op andere doelgroepen zijn gericht en technieken die verschillende inherente problemen van Bitcoin oplossen, hopen deze valuta’s impact te maken.

Het is eigenlijk verbazend dat Bitcoin nu al jarenlang de leiding heeft weten te houden in de markt. Met alle ‘geleerde lessen’ uit Bitcoin en duizenden alternatieve valuta die op zoek zijn naar marktaandeel, begint het netwerkeffect van Bitcoin langzaam af te nemen. Dat is niks nieuws: de digitale snelweg is bezaaid met de resten van projecten die niet veranderd zijn met de behoeften van hun publiek. Hoewel het netwerkeffect van een gevestigde digitale valuta het moeilijk maakt om die van de troon te stoten zijn er zeker concurrenten die Bitcoin dicht op de hielen zitten.

Waarom Monero?

Met name Monero heeft een aantal fascinerende functies, althans bekeken vanuit een malwareperspectief. Omdat het een privacyfocus heeft, met specifieke technologie die stealth-adressering en ontkoppelbaarheid biedt op basis van wat ‘ringhandtekeningen’ wordt genoemd. Met deze implementatie is het veel moeilijker om de ware identiteit van een transactor af te leiden, wat duidelijk belangrijk is voor misdadigers. Hoewel er kwetsbaarheden en fixes zijn geconstateerd, lijkt de community snel te reageren en heeft het Monero-project een beveiligingsrapportage / premieprocedure opgezet.

Bovendien is Monero ook nog praktisch als je geen waterkracht/kerncentrale hebt om de enorme rekenkracht te leveren die nodig is om Bitcoin op een voordelige manier te mijnen. Doordat Monero nog steeds een relatieve nieuwkomer is betekent dit dat het nog vroeg in de moeilijkheidsgraden van mijnen zit. Volgens Coin Market Watch zit Monero echter wel al rond de top tien in de cryptovaluta-ranglijst.

Dus terwijl energiecentrales en nutsbedrijven de spanning (jaja) van het in de lucht houden van de grote crypto-mijnbouwinstallaties zullen blijven voelen, gebruikt Monero een proof-of-work op basis van CryptoNight. Dat klinkt allemaal vet ingewikkeld, maar komt er op neer dat je Monero kunt ‘mijnen’ op computerhardware die veel gebruikers thuis, op werk of in een datacenter hebben staan. Dan is het de moeite om via malware een Monero-mijner op iemands computer te krijgen, want het levert ook echt iets op.

Waardevast

Aangezien Bitcoin nogal wat problemen oplevert als echt betaalmiddel experimenteren bedrijven nu ook met het accepteren van andere valuta’s. Aanvankelijk bekeken als weinig meer dan een techno-publiciteitsstunt is het accepteren van digitale valuta niet meer zo gek als een paar jaar geleden.

Tel daarbij de wilde speculatie in cryptovaluta op en dan heb je een markt en een algemeen publiek bewustzijn dat er voor zorgt dat de trend in cryptovaluta vermoedelijk op de lange termijn toch stijgend zal zijn, of in elk geval waardevast.

Niet alles draait om Monero: sommige malware is er gewoon op gericht om crypto-portefeuilles te stelen, ongeacht welke valuta er in zit, want dat is makkelijk verdienen en verkopen. Monero is ook daar vanwege de verregaande privacy als verkoper populair en zo blijft de populariteit langzaam stijgen. Zo lang het criminele circuit blijft kiezen voor Monero (en de vele varianten van cryptojacking die we de laatste tijd zien lijken dat te staven) zou het nog wel eens een goede investering kunnen zijn om ook wat van de cryptovaluta in te slaan – als je ze tenminste bij je kunt houden.